ای دوست قبولم کن

اي دوست قبولم كن و جانم بستان

مستم كن و وز هر دو جهانم بستان

با هر چه دلم قرار گيرد بي تو

آتش به من اندر زن و آنم بستان

****************************

اي زندگي تن و توانم همه تو

جاني و دلي اي دل و جانم همه تو

تو هستي من شدي ازآني همه من

من نيست شدم در تو ازآنم همه تو

*****************************

خود ممكن آن نيست كه بردارم دل

آن به كه به سوداي تو بسپارم دل

گر من به غم عشق تو نسپارم دل

دل را چه كنم بهر چه مي‌دارم دل

****************************

در عشق تو هر حيله كه كردم هيچ است

هر خون جگر كه بي تو خوردم هيچ است

از درد تو هيچ روي درمانم نيست

درمان كه كند مرا كه دردم هيچ است

****************************

من بودم و دوش آن بت بنده نواز

از من همه لابه بود از وي همه ناز

شب رفت و حديث ما به پايان نرسيد

شب را چه كنم حديث ما بود دراز

****************************

دل تنگم و ديدار تو درمان من است

بي رنگ رخت زمانه زندان من است

بر هيچ دلي مباد  بر هيچ تني

آن كز قلم چراغ تو بر جان من است 

****************************

اي نور دل و ديده و جانم چوني

وي آرزوي هر دو جهانم چوني

من بي لب لعل تو چنانم كه مپرس

تو بي رخ زرد من ندانم چوني

****************************

خداجون ما هر چقدر با تو عشقبازی کنیم خودمان رشد می کنیم، خودمان می آییم بالا. تو نیازی به کارهای ما نداریم.

خیلی وقت ها بچگی می کنیم، نادانی می کنیم، فکر می کنیم اگر دعایی می کنیم، اگر نمازی می خوانیم، اگر عبادتی می کنیم، به خاطر تو.

اگر حاجت هایمان را یک کوچولو جا به جا بدهی، خنده ام میگیره.

ما با خودمان مشکل داریم ولی مهربان تر از تو سراغ نداریم که اشتباهاتمان را بیاندازیم گردنش.