پادکست انگیزشی درسهای زندگی
ما برای یادگیری بدنیا آمده ایم و جهان معلم ماست. اگر در درس مردود می شویم باید دوباره ثبتنام کنیم و این قدر این ثبتنام دوباره تکرار میشود که ما آن درس را پاس میکنیم و تا زمانی که ما درس آن را نگیریم به مرحلهی بعد نمیرویم.
شرط ورود ما به مرحله بعدی یادگیری درس فعلی ماست. خیلی از افراد میپرسند درس زندگی من چیست؟ بارها برای ما پیشآمده که آشکارترین چیزها را نمیبینیم. جهان شرایطی را به وجود میآورد که ما چیزهایی را میبینیم که باورداریم.
پس درسهای جدید کی در اختیار ما قرار میگیرد، وقتیکه آمادگی لازم را برای کسب آنها داشته باشیم. خیلی وقتها تا آن زمان نرسد حتی آشکارترین چیزها هم از چشمهای من و شما پنهان میماند. چرا اکثر ما انسانها تا اجبار نباشد چیزی را یاد نمیگیریم. به خاطر اینکه تغییری در رفتار خودمان نمیدهیم.
مسئله سلامتی، چاقی، و تندرستی. ما از کی رژیم غذایی و ورزش را رعایت میکنیم، وقتیکه دکتر به ما میگوید اگر روش زندگیات را عوض نکنی خودت را به کشتن میدهی. اگر همینجور به غذاهای غذای فوری و چرب ادامه بدی تو هر روز به مرگ نزدیکتر میشوی. آن موقع هست که ما به خودمان میآییم.
خیلی وقتها ما عادت کردیم به آستانهی درد برسیم وقتی همهچیز را از دست میدهیم آن موقع حاضر می شویم تغییر کنیم. بهعنوانمثال: زن و شوهر به همدیگر احترام نمیگذارند رفتارشان نسبت به هم بد هست و این را طبیعی میدانند. چه موقع به خودشان میآیند و سعی میکنند روابطشان خوب شود؟ وقتیکه آقا یا خانم خیانت کرده است. از وقتی که زندگیشان در حال پاشیده شدن هست. آن موقع به خودشان میآیند که این زندگی نیاز به تغییر دارد.
خیلی از افراد چه موقع دست به نیایش برمیدارند وقتی که کل زندگیشان دارد خراب میشود. وقتی مشکلاتشان خیلی زیاد شده است، آن موقع یادشان میآید رابطه خود را باخدا درست کنند رابطهای که مدتهاست باخدا حرف نزدند.
وقتی یک مقدار ریزتر میشوی در مسائل زندگیات میبینی مهمترین تصمیمات زندگیات را در سختترین شرایط زندگیات گرفتی. وقتی فشار عاطفی خیلی زیادی روی شما بوده وقتیکه فکر کردی به آستانه درد رسیدی و دیگر زندگیات قابلتحمل نیست.
خیلی از افراد برای تغییر منتظر این روز میمانند. این افراد، افراد معمولی جامعه ما هستند. افرادی که منتظرمی شوند تا روزگار با تلخی تمام آن درس را به آنها دهد. دقت کنید درس زندگی امروز تو چیست. برای خودت ارزش قائل باش. حاضر نباش یک درس را دو بار پاس کنی. عمرت اینقدر طولانی نیست که زمان بگذاری و تجربیات تلخ را بارها و بارها تکرار کنی.
خیلی وقتها درگذشته ی خودت که نگاه میکنی بزرگترین شکستها و مشکلات نقطه عطف زندگی تو بوده است و آن موقع به خودت آمدی و برای خودت ارزش قائل شدی آن موقع هست که دنبال راهحل گشتی .از خودت پرسیدی حالا باید چکارکنم، حالا چه جوری میتوانم بهتراز حالم باشم. چون اگر بهتراز الآن نباشم احمقانه است بخواهم انتظار داشته باشم آیندهای بهتر داشته باشم.
مگر میشود مثل گذشته رفتار کنی و نتایج متفاوتی ببینی. پس باید یک کاری کنی، یکجور دیگری فکر کنی. یکجور دیگر رفتار کنی. پس واقعاً باید تغییر کنی. خیلی وقتها بیشتر دردهای ما مربوط به زمانی هست که در مقابل رشد مقاومت میکنیم. سعی نمیکنیم درسهای زندگی خود را بگیریم.
بارها و بارها ناخواستهها وارد زندگی میشوند بجای اینکه بگردیم دنبال درسهای زندگی، آموزش ببینیم. در درسهای زندگی سه نگاه مختلف است. یکی میگوید زندگی مجموعهای از درسهایی است که به آنها نیاز دارم. خیلی وقتها افراد میگویند زندگی یک مسابقه بختآزمایی است و یک نگاه دیگر، چرا همیشه هرچه بلا هست سر من میآید، فقر فقرمی آورد.
وقتی تو نمیدانی در مسیر خوشبختی و زندگی نیاز به یکسری درسها داری که رشد کنی و خودت خالق رویاهات هستی . خودت شرایط را به وجود میآوری و به آدمها اجازه میدهی به شما بیاحترامی کنند یا احترام بگذارند.
سعی نمیکنی روی خودت کارکنی آنکسی که میتواند تو را متحول کند فقط خودت هستی. دیگران نمیتوانند هیچ تأثیری روی تو بگذارند، مگر اینکه تو به آنها این اجازه را بدهی که دیگران تو را تحقیر کنند یا توهین کنند.
اگر مرتباً شغلت را از دست میدهی این نشاندهندهی این است که تو به درسهای زندگی توجه نمیکنی. ما آمدیم به این دنیا که درسهایی را بگیریم و کامل شویم و در مسیر کمال باشیم. هر اتفاقی میتواند زندگی مارا متحول کند.
پس بجای اینکه غمنامه برای خودت تکرار کنی و گفتگوهای ذهنی خودت را حول این محور بچینی که همیشه بلاها سر من میآید و من بدبختترین آدم دنیا هستم. این درسها را باید بگیری و ببینی دلایل اتفاق افتادن این درسها چیست. خیلی وقتها در گفتگوهای ذهنی حواست نیست چه برچسبهایی به خودت میزنی.
بایستی آموزش ببینی یکبار برای همیشه ریشهیابی کنی و علت وقوع اتفاقات زندگیات را پیدا کنی. آنوقت است که راهحلها راه را به تونشان میدهند، که از چه مسیری بروی تا زمانی که برای خودت ارزش قائل نیستی که حتی روی رشد شخصی خودت کارنمی کنی، انتظار نداشته باش جهان برای توکاری کند.